والنتاین

    

همه ساله مردم یک روز سال ( 26 بهمن یا 14 فوریه ) رو جشن میگیرند ، روزی که نام گذاریش از یک داستان نشأت گرفته :

در قرن سوم ، کلودیوس دوم ، فرمانروای روم باستان ، ازدواج رو برای سربازانش قدغن کرده بود ! اما یک کشیش به نام والنتیوس (والنتاین) یواشکی سربازها رو به عقد دخترهای محبوبشون در می آره ، تا اینکه قضیه لو میره و به زندان میافته و در نهایت والنتاین در حالیکه عاشق دختر زندانبان میشه ، به جرم جاری کردن عقد عشاق اعدام میشه .

سمبلهای والنتاین اینها هستند :

2- کیوپید(CUPID): کـه به شـکل یک کودک برهنه، فربه و بالدار ترسیم میگردد. این کودک شیطان با لبخندی موذیانه تـیـر و کمان نیز با خود حمل میکند. چنانچه یکی از تیرهای این کودک به قلب فردی اصابت کند وی فورا عاشق میشود. کـیوپید در واقع پسر ونوس الهه عشق و زیبایی در افسانه های روم باستان  می بـاشد. معنی لغوی آن "آرزو " است .

۳- تور: جنـس دستـمال خانم هـا را در گـذشـته تشـکـیـل میـداده است. در زمــانهای دیرین رسم برآن بوده که هرگاه  دسـتـمال خـانمـی به زمیــن می افتاد مردی که متوجه آن میشده بلافاصله آن را از زمین برداشته و به  زن میداد.

۴- کبوتر،قمری و مرغ عشق: این پرندگان نماد وفاداری، پاکی و معصومیت هستند.

۵- گل رز: گل سرخ شهبانوی گلهاست. نماد جنگ و صلح، عشق وگذشت .

6- گره های عشق: از یک سری حلقه های در هم تنیده و بافته شـده تشکـیـل یـافته اند. این حلقه ها آغاز و پایانی ندارند و نماد عشق جاودانی و پایدار است .

 7- علامت"X":این علامت به معنی بوسه در کارت های تبریک و نامه های روز ولنتاین

8- روبان قرمز: این رسم به زمانهای قدیم بازمیگردد که شوالیه ها هنـگـامیکه عـازم جنـگ بودند نوار یا روسری از معشوقه خود دریافت کرده و آن را به یادگار با خود میبردند .

حالا خدا والنتاینو بیآمرزه ولی اینم می دونستین که در ایران باستان ، نه مثل رومیها از سه قرن بعد از میلاد ، بلکه از بیست قرن پیش از میلاد ، روزی به نام روز عشق بوده ! این یکی داستانش مفصلتره ، بخونین :

" این روز در تقویم جدید ایرانی دقیقا مصادف است با 29 بهمن، یعنی تنها 3 روز پس از والنتاین فرنگی! این روز "سپندار مذگان" یا "اسفندار مذگان" نام داشته است. فلسفه بزرگداشتن این روز به عنوان "روز عشق" به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. بعنوان مثال روز اول "روز اهورا مزدا"، روز دوم، روز بهمن ( سلامت، اندیشه) که نخستین صفت خداوند است، روز سوم اردیبهشت یعنی "بهترین راستی و پاکی" که باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهریور یعنی "شاهی و فرمانروایی آرمانی" که خاص خداوند است و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند. در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می شد، جشنی ترتیب می دادند متناسب با نام آن روز و ماه. مثلا شانزدهمین روز هر ماه مهر نام داشت و که در ماه مهر، "مهرگان" لقب می گرفت. همین طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ یا اسفندار مذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشنی با همین عنوان می گرفتند.

سپندار مذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می دادند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده، به آنها هدیه داده و از آنها اطاعت می کردند... "

یک چیزه دیگه ، جالبه که بدونین سالیانه بیشتر از یک میلیارد کارت تبریک والنتاین در سراسر جهان رد و بدل میشه که 85 درصد اونها توسط زنها خریداری میشه همینطور سالیانه 50 میلیون گل رز و میلیونها جعبه شکلات در سالروز والنتاین هدیه داده میشه که اغلب اونها را مردها خریداری میکنند .

هدایای روز والنتاین شامل: گل رز و یا دسته گل کوچک، شکلات، کارت تبریک والنتاین، عروسک، شمع، یک نامه عاشقانه، یک قطعه شعر عاشقانه و یا هدیه کوچک هستش! رنگهای روز ولنتاین شامل قرمز، سفید و صورتی است .